promh

Irish

Etymology

From Old Irish promaid (“puts to the test, tries, proves”, verb), from Latin probō (“I approve, commend; I test, inspect; I demonstrate, prove”), from probus (“good, virtuous”).

Verb

promh (present analytic promhann, future analytic promhfaidh, verbal noun promhadh, past participle profa)

1. (transitive) prove, test

Conjugation

conjugation of promh (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	promhaim	promhann tú; promhair†	promhann sé, sí	promhaimid	promhann sibh	promhann siad; promhaid†	a phromhann; a phromhas / a bpromhann*; a bpromhas*	promhtar
	past	phromh mé; phromhas	phromh tú; phromhais	phromh sé, sí	phromhamar; phromh muid	phromh sibh; phromhabhair	phromh siad; phromhadar	a phromh / ar phromh*	promhadh
	past habitual	phromhainn / bpromhainn‡‡	phromhtá / bpromhtᇇ	phromhadh sé, sí / bpromhadh sé, s퇇	phromhaimis; phromhadh muid / bpromhaimis‡‡; bpromhadh muid‡‡	phromhadh sibh / bpromhadh sibh‡‡	phromhaidís; phromhadh siad / bpromhaidís‡‡; bpromhadh siad‡‡	a phromhadh / a bpromhadh*	phromhtaí / bpromhta퇇
future		promhfaidh mé; promhfad	promhfaidh tú; promhfair†	promhfaidh sé, sí	promhfaimid; promhfaidh muid	promhfaidh sibh	promhfaidh siad; promhfaid†	a phromhfaidh; a phromhfas / a bpromhfaidh*; a bpromhfas*	promhfar
conditional		phromhfainn / bpromhfainn‡‡	phromhfá / bpromhfᇇ	phromhfadh sé, sí / bpromhfadh sé, s퇇	phromhfaimis; phromhfadh muid / bpromhfaimis‡‡; bpromhfadh muid‡‡	phromhfadh sibh / bpromhfadh sibh‡‡	phromhfaidís; phromhfadh siad / bpromhfaidís‡‡; bpromhfadh siad‡‡	a phromhfadh / a bpromhfadh*	phromhfaí / bpromhfa퇇
subjunctive	present	go bpromha mé; go bpromhad†	go bpromha tú; go bpromhair†	go bpromha sé, sí	go bpromhaimid; go bpromha muid	go bpromha sibh	go bpromha siad; go bpromhaid†	—	go bpromhtar
	past	dá bpromhainn	dá bpromhtá	dá bpromhadh sé, sí	dá bpromhaimis; dá bpromhadh muid	dá bpromhadh sibh	dá bpromhaidís; dá bpromhadh siad	—	dá bpromhtaí
imperative		promhaim	promh	promhadh sé, sí	promhaimis	promhaigí; promhaidh†	promhaidís	—	promhtar
verbal noun		promhadh
past participle		profa

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “promh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “promaid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language