proteguitor
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
From protegui.
Noun[edit]
proteguitor m (plural proteguitori)
Declension[edit]
Declension of proteguitor
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) proteguitor | proteguitorul | (niște) proteguitori | proteguitorii |
genitive/dative | (unui) proteguitor | proteguitorului | (unor) proteguitori | proteguitorilor |
vocative | proteguitorule | proteguitorilor |
References[edit]
- proteguitor in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN