przeistoczenie

Polish

Etymology

From przeistoczyć +‎ -enie. Originally a calque of Latin trānsubstantiātiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛ.is.tɔˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: prze‧is‧to‧cze‧nie

Noun

przeistoczenie n

1. verbal noun of przeistoczyć
2. transfiguration (major change in appearance or form)
3. (Roman Catholicism) transubstantiation (doctrine holding that the bread and wine of the Eucharist are transformed into the body and blood of Jesus)

   Synonym: transsubstancjacja

4. (Roman Catholicism) transubstantiation, consecration (part of the Mass in which transubstantiation occurs)

   Synonym: konsekracja

Declension

Declension of przeistoczenie

	singular	plural
nominative	przeistoczenie	przeistoczenia
genitive	przeistoczenia	przeistoczeń
dative	przeistoczeniu	przeistoczeniom
accusative	przeistoczenie	przeistoczenia
instrumental	przeistoczeniem	przeistoczeniami
locative	przeistoczeniu	przeistoczeniach
vocative	przeistoczenie	przeistoczenia

Further reading

• przeistoczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przeistoczenie in Polish dictionaries at PWN