przekora

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: przekorą

Polish[edit]

Etymology[edit]

Deverbal from przekorzyć się.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /pʂɛˈkɔ.ra/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔra
  • Syllabification: prze‧ko‧ra

Noun[edit]

przekora f

  1. bloody-mindedness, contrariness, perverseness, self-willedness, spite, wrongheadedness (tendency to argue, counter, oppose, resist)
    Synonym: przekorność

Declension[edit]

Declension of przekora
singular
nominative przekora
genitive przekory
dative przekorze
accusative przekorę
instrumental przekorą
locative przekorze
vocative przekoro

Derived terms[edit]

adjective
noun
preposition

Related terms[edit]

adverb
noun

Further reading[edit]

  • przekora in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przekora in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=przekora&oldid=72371034"