przewodnik

Polish

Etymology

From przewodzić +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɛˈvɔd.ɲik/

• audio:

  (file)

Noun

przewodnik m inan

1. conductor (something which can transmit electricity, heat, light or sound)
2. guide; guidebook
3. (botany) leader

Declension

Declension of przewodnik

	singular	plural
nominative	przewodnik	przewodniki
genitive	przewodnika	przewodników
dative	przewodnikowi	przewodnikom
accusative	przewodnik	przewodniki
instrumental	przewodnikiem	przewodnikami
locative	przewodniku	przewodnikach
vocative	przewodniku	przewodniki

Derived terms

• nadprzewodnik

Noun

przewodnik m pers (female equivalent przewodniczka)

1. guide (someone who guides)

Declension

Declension of przewodnik

	singular	plural
nominative	przewodnik	przewodnicy/przewodniki (deprecative)
genitive	przewodnika	przewodników
dative	przewodnikowi	przewodnikom
accusative	przewodnika	przewodników
instrumental	przewodnikiem	przewodnikami
locative	przewodniku	przewodnikach
vocative	przewodniku	przewodnicy

Further reading

• przewodnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN