przeznanie

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish[edit]

Etymology[edit]

From *przeznać +‎ -anie.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pr̝ɛznaɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /pr̝ɛznaɲe/

Noun[edit]

przeznanie n

  1. destiny, fate, lot
    Synonyms: przesłanie, przeźrzenie, rozznanie, szczęsność, zrządzenie
    • 1874-1891 [1466], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, volume XXII, page 20:
      Ne sis securus, velut ex fato periturus, gl. sicut predestinacione moriturus s przesznanya boszkyego potanpyony
      [Ne sis securus, velut ex fato periturus, gl. sicut predestinacione moriturus z przeznania boskiego potępiony]

References[edit]