ratownik
Polish
Etymology
From ratować (“to rescue”) + -nik.
Pronunciation
Noun
ratownik m pers (female equivalent ratowniczka)
Declension
Declension of ratownik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ratownik | ratownicy |
genitive | ratownika | ratowników |
dative | ratownikowi | ratownikom |
accusative | ratownika | ratowników |
instrumental | ratownikiem | ratownikami |
locative | ratowniku | ratownikach |
vocative | ratowniku | ratownicy |