rectificativ
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from French rectificatif.
Adjective
[edit]rectificativ m or n (feminine singular rectificativă, masculine plural rectificativi, feminine and neuter plural rectificative)
Declension
[edit]Declension of rectificativ
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | rectificativ | rectificativă | rectificativi | rectificative | ||
definite | rectificativul | rectificativa | rectificativii | rectificativele | |||
genitive/ dative |
indefinite | rectificativ | rectificative | rectificativi | rectificative | ||
definite | rectificativului | rectificativei | rectificativilor | rectificativelor |