rogacz

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Proto-Slavic *rogačь. By surface analysis, róg (“horn, antler”) +‎ -acz.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈrɔ.ɡat͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɡat͡ʂ
  • Syllabification: ro‧gacz

Noun[edit]

rogacz m pers

  1. cuckold (man married to an unfaithful wife)

Declension[edit]

Declension of rogacz
singular plural
nominative rogacz rogacze
genitive rogacza rogaczy
dative rogaczowi rogaczom
accusative rogacza rogaczy
instrumental rogaczem rogaczami
locative rogaczu rogaczach
vocative rogaczu rogacze

Noun[edit]

rogacz m animal

  1. animal with antlers

Declension[edit]

Declension of rogacz
singular plural
nominative rogacz rogacze
genitive rogacza rogaczy
dative rogaczowi rogaczom
accusative rogacza rogacze
instrumental rogaczem rogaczami
locative rogaczu rogaczach
vocative rogaczu rogacze

Related terms[edit]

adjective
nouns

Further reading[edit]

  • rogacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rogacz in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=rogacz&oldid=78241123"