rozbiór

Polish

Etymology

Deverbal from rozbierać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈrɔz.bjur/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔzbjur
• Syllabification: roz‧biór

Noun

rozbiór m inan

1. partition; annexation of a country's territory by two or more of its neighbors cooperating with each other
2. (grammar) analysis; the identification of syntactic components in a sentence

Declension

Declension of rozbiór

	singular	plural
nominative	rozbiór	rozbiory
genitive	rozbioru	rozbiorów
dative	rozbiorowi	rozbiorom
accusative	rozbiór	rozbiory
instrumental	rozbiorem	rozbiorami
locative	rozbiorze	rozbiorach
vocative	rozbiorze	rozbiory

Further reading

• rozbiór in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozbiór in Polish dictionaries at PWN