rozkrzyczany
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From rozkrzyczeć + -any.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
rozkrzyczany (comparative bardziej rozkrzyczany, superlative najbardziej rozkrzyczany, no derived adverb)
Declension[edit]
Declension of rozkrzyczany (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | rozkrzyczany | rozkrzyczana | rozkrzyczane | rozkrzyczani | rozkrzyczane | |
| genitive | rozkrzyczanego | rozkrzyczanej | rozkrzyczanego | rozkrzyczanych | ||
| dative | rozkrzyczanemu | rozkrzyczanej | rozkrzyczanemu | rozkrzyczanym | ||
| accusative | rozkrzyczanego | rozkrzyczany | rozkrzyczaną | rozkrzyczane | rozkrzyczanych | rozkrzyczane |
| instrumental | rozkrzyczanym | rozkrzyczaną | rozkrzyczanym | rozkrzyczanymi | ||
| locative | rozkrzyczanym | rozkrzyczanej | rozkrzyczanym | rozkrzyczanych | ||
Participle[edit]
rozkrzyczany (passive adjectival)
- passive adjectival participle of rozkrzyczeć
Further reading[edit]
- rozkrzyczany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rozkrzyczany in Polish dictionaries at PWN