rozwikłanie

Polish

Etymology

From rozwikłać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.vikˈwa.ɲɛ/
• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: roz‧wik‧ła‧nie

Noun

rozwikłanie n

1. verbal noun of rozwikłać

Declension

Declension of rozwikłanie

	singular
nominative	rozwikłanie
genitive	rozwikłania
dative	rozwikłaniu
accusative	rozwikłanie
instrumental	rozwikłaniem
locative	rozwikłaniu
vocative	rozwikłanie