rozwikłać

Polish

Etymology

From roz- +‎ wikłać.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈvik.wat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ikwat͡ɕ
• Syllabification: roz‧wik‧łać

Verb

rozwikłać pf (imperfective rozwikływać)

1. (transitive) to unravel, to untangle, to disentangle (to physically cause something or many things to no longer be tangled)

   Synonyms: odplątać, rozplątać, rozsupłać

   Antonym: zaplątać

2. (transitive, by extension) to untangle, to disentangle (to solve or cause to be less confusing or mysterious)

   Synonyms: rozplątać, rozsupłać

3. (reflexive with się, of threads) to get unravelled, to get untangled, to get disentangled
4. (reflexive with się) to untangle, to disentangle (to become less confusing or mysterious)

   Synonym: rozsupłać się

Conjugation

Conjugation of rozwikłać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozwikłać
future tense	1st	rozwikłam			rozwikłamy
	2nd	rozwikłasz			rozwikłacie
	3rd	rozwikła			rozwikłają
	impersonal	rozwikła się
past tense	1st	rozwikłałem, -(e)m rozwikłał	rozwikłałam, -(e)m rozwikłała	rozwikłałom, -(e)m rozwikłało	rozwikłaliśmy, -(e)śmy rozwikłali	rozwikłałyśmy, -(e)śmy rozwikłały
	2nd	rozwikłałeś, -(e)ś rozwikłał	rozwikłałaś, -(e)ś rozwikłała	rozwikłałoś, -(e)ś rozwikłało	rozwikłaliście, -(e)ście rozwikłali	rozwikłałyście, -(e)ście rozwikłały
	3rd	rozwikłał	rozwikłała	rozwikłało	rozwikłali	rozwikłały
	impersonal	rozwikłano
conditional	1st	rozwikłałbym, bym rozwikłał	rozwikłałabym, bym rozwikłała	rozwikłałobym, bym rozwikłało	rozwikłalibyśmy, byśmy rozwikłali	rozwikłałybyśmy, byśmy rozwikłały
	2nd	rozwikłałbyś, byś rozwikłał	rozwikłałabyś, byś rozwikłała	rozwikłałobyś, byś rozwikłało	rozwikłalibyście, byście rozwikłali	rozwikłałybyście, byście rozwikłały
	3rd	rozwikłałby, by rozwikłał	rozwikłałaby, by rozwikłała	rozwikłałoby, by rozwikłało	rozwikłaliby, by rozwikłali	rozwikłałyby, by rozwikłały
	impersonal	rozwikłano by
imperative	1st	niech rozwikłam			rozwikłajmy
	2nd	rozwikłaj			rozwikłajcie
	3rd	niech rozwikła			niech rozwikłają
passive adjectival participle		rozwikłany	rozwikłana	rozwikłane	rozwikłani	rozwikłane
anterior adverbial participle		rozwikławszy
verbal noun		rozwikłanie

Further reading

• rozwikłać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• rozwikłać in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozwikłać”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “rozwikłać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “rozwikłać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 731
• rozwikłać in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego