rubricatus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 21:21, 21 July 2019.
Jump to navigation Jump to search
See also: Rubricatus

Latin

Pronunciation

Adjective

rubricātus (feminine rubricāta, neuter rubricātum); first/second-declension adjective

  1. (painted) red

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative rubricātus rubricāta rubricātum rubricātī rubricātae rubricāta
Genitive rubricātī rubricātae rubricātī rubricātōrum rubricātārum rubricātōrum
Dative rubricātō rubricātō rubricātīs
Accusative rubricātum rubricātam rubricātum rubricātōs rubricātās rubricāta
Ablative rubricātō rubricātā rubricātō rubricātīs
Vocative rubricāte rubricāta rubricātum rubricātī rubricātae rubricāta

References

  • rubricatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • rubricatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • rubricatus”, in William Smith, editor (1854, 1857), A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly