ruczaj

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ručajь (“a loudly flowing stream”), from *ručati (“to roar, to boo, to hum”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈru.t͡ʂaj/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ut͡ʂaj
• Syllabification: ru‧czaj

Noun

ruczaj m inan

1. (dated or literary) stream; brook

Declension

Declension of ruczaj

	singular	plural
nominative	ruczaj	ruczaje
genitive	ruczaju	ruczajów
dative	ruczajowi	ruczajom
accusative	ruczaj	ruczaje
instrumental	ruczajem	ruczajami
locative	ruczaju	ruczajach
vocative	ruczaju	ruczaje

Further reading

• ruczaj in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ruczaj in Polish dictionaries at PWN