ruosta

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by MewBot (talk | contribs) as of 19:25, 14 February 2019.
Jump to navigation Jump to search

Finnish

Noun

ruosta

  1. (deprecated template usage) elative singular of ruko

Anagrams


Northern Sami

Etymology

From Proto-Samic *ruostë.

Pronunciation

  • (Kautokeino) IPA(key): /ˈruo̯sːta/

Noun

ruosta

  1. rust

Inflection

Even a-stem, st-stt gradation
Nominative ruosta
Genitive ruostta
Singular Plural
Nominative ruosta ruosttat
Accusative ruostta ruosttaid
Genitive ruostta ruosttaid
Illative rūstii ruosttaide
Locative ruosttas ruosttain
Comitative ruosttain ruosttaiguin
Essive ruostan
Possessive forms
Singular Dual Plural
1st person ruostan ruostame ruostamet
2nd person ruostat ruostade ruostadet
3rd person ruostas ruostaska ruostaset

Further reading

  • Koponen, Eino, Ruppel, Klaas, Aapala, Kirsti, editors (2002–2008), Álgu database: Etymological database of the Saami languages[1], Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland