rzygacz

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl
rzygacz

Etymology[edit]

From rzygać (“to vomit, puke”) +‎ -acz.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈʐɨ.ɡat͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨɡat͡ʂ
  • Syllabification: rzy‧gacz

Noun[edit]

rzygacz m animal

  1. gargoyle
    Synonyms: gargulec, garłacz, pluwacz, plwacz

Declension[edit]

Declension of rzygacz
singular plural
nominative rzygacz rzygacze
genitive rzygacza rzygaczy/rzygaczów
dative rzygaczowi rzygaczom
accusative rzygacz rzygacze
instrumental rzygaczem rzygaczami
locative rzygaczu rzygaczach
vocative rzygaczu rzygacze

Noun[edit]

rzygacz m pers (female equivalent rzygaczka)

  1. (colloquial) vomiter, puker (someone who vomits or pukes)

Declension[edit]

Declension of rzygacz
singular plural
nominative rzygacz rzygacze
genitive rzygacza rzygaczy
dative rzygaczowi rzygaczom
accusative rzygacza rzygaczy
instrumental rzygaczem rzygaczami
locative rzygaczu rzygaczach
vocative rzygaczu rzygacze

Further reading[edit]

  • rzygacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rzygacz in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=rzygacz&oldid=78241831"