sędzia

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *sǫdì, *sǫdьji, from Proto-Indo-European *som-dʰh₁-ih₁, from *som- + *dʰeh₁- + *-ih₁. Cognate with Lithuanian samdà (“rent”), samdýti (“to hire”), Sanskrit सम्धि (samdhí, “connection, treaty, peace”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsɛɲ.d͡ʑa/

• Audio:

  (file)

Noun

sędzia m pers (female equivalent sędzia or sędzina)

1. judge, justice
2. referee (umpire or judge)

Declension

Declension of sędzia

	singular	plural
nominative	sędzia	sędziowie
genitive	sędziego (sędzi)*	sędziów
dative	sędziemu (sędzi)*	sędziom
accusative	sędziego (sędzię)*	sędziów
instrumental	sędzią	sędziami
locative	sędzi (sędzim)*	sędziach
vocative	sędzio	sędziowie

* - obsolete

Derived terms

• sędziowski

Noun

sędzia f (male equivalent sędzia)

1. judge, justice
2. referee (umpire or judge)

Declension

Declension of sędzia

	singular	plural
nominative	sędzia	sędzie
genitive	sędzi	sędzi
dative	sędzi	sędziom
accusative	sędzię	sędzie
instrumental	sędzią	sędziami
locative	sędzi	sędziach
vocative	sędzio	sędzie

Further reading

• sędzia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• Template:R:PWN