samotny

See also: samotný

Polish

Etymology

From samota +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /saˈmɔt.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔtnɨ
• Syllabification: sa‧mot‧ny

Adjective

samotny (comparative samotniejszy or bardziej samotny, superlative najsamotniejszy or najbardziej samotny, adverb samotnie)

1. lonely, solitary

   samotny jak palec ― lonely as can be

Declension

Declension of samotny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	samotny		samotne	samotna	samotni	samotne
genitive	samotnego			samotnej	samotnych
dative	samotnemu				samotnym
accusative	samotnego	samotny	samotne	samotną	samotnych	samotne
instrumental	samotnym				samotnymi
locative				samotnej	samotnych

Derived terms

noun

• samotność

 

verbs

• osamotnić pf, osamotniać impf

 

Related terms

• sam

 

Further reading

• samotny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• samotny in Polish dictionaries at PWN