schingiuitor
Jump to navigation
Jump to search
Romanian
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]schingiuitor m (plural schingiuitori)
Declension
[edit]Declension of schingiuitor
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) schingiuitor | schingiuitorul | (niște) schingiuitori | schingiuitorii |
genitive/dative | (unui) schingiuitor | schingiuitorului | (unor) schingiuitori | schingiuitorilor |
vocative | schingiuitorule | schingiuitorilor |
References
[edit]- schingiuitor in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN