sectarius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology 1
[edit]From secō (“cut, cut off; castrate”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /sekˈtaː.ri.us/, [s̠ɛkˈt̪äːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /sekˈta.ri.us/, [sekˈt̪äːrius]
Adjective
[edit]sectārius (feminine sectāria, neuter sectārium); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | sectārius | sectāria | sectārium | sectāriī | sectāriae | sectāria | |
Genitive | sectāriī | sectāriae | sectāriī | sectāriōrum | sectāriārum | sectāriōrum | |
Dative | sectāriō | sectāriō | sectāriīs | ||||
Accusative | sectārium | sectāriam | sectārium | sectāriōs | sectāriās | sectāria | |
Ablative | sectāriō | sectāriā | sectāriō | sectāriīs | |||
Vocative | sectārie | sectāria | sectārium | sectāriī | sectāriae | sectāria |
Related terms
[edit]Related terms
References
[edit]- “sectarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sectarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- sectarius in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016
Etymology 2
[edit]From Latin secta (“sect”).
Noun
[edit]sectarius m (Medieval Latin)
- a sectary
Declension
[edit]Second-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sectarius | sectariī |
Genitive | sectariī sectarī1 |
sectariōrum |
Dative | sectariō | sectariīs |
Accusative | sectarium | sectariōs |
Ablative | sectariō | sectariīs |
Vocative | sectarie | sectariī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).