seljandi
Jump to navigation
Jump to search
Old Norse[edit]
Etymology[edit]
Present participle of selja. Equivalent to selja + -andi.
Noun[edit]
seljandi m (genitive seljanda, plural seljendr)
Declension[edit]
Declension of seljandi (strong nd-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | seljandi | seljandinn | seljendr | seljendrnir |
| accusative | seljanda | seljandann | seljendr | seljendrna |
| dative | seljanda | seljandanum | seljǫndum | seljǫndunum |
| genitive | seljanda | seljandans | seljanda | seljandanna |
Participle[edit]
seljandi
Declension[edit]
Declension of seljandi
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | seljandi | seljandi | seljanda |
| accusative | seljanda | seljandi | seljanda |
| dative | seljanda | seljandi | seljanda |
| genitive | seljanda | seljandi | seljanda |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | seljandi | seljandi | seljandi |
| accusative | seljandi | seljandi | seljandi |
| dative | seljǫndum | seljǫndum | seljǫndum |
| genitive | seljandi | seljandi | seljandi |
References[edit]
- “seljandi”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press