sfrustrowany

Polish

Etymology

From sfrustrować +‎ -any.

Pronunciation

• IPA^(key): /sfrus.trɔˈva.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -anɨ
• Syllabification: sfrus‧tro‧wa‧ny

Adjective

sfrustrowany (comparative bardziej sfrustrowany, superlative najbardziej sfrustrowany, no derived adverb)

1. frustrated (suffering from frustration; dissatisfied, agitated, and/or discontent because one is unable to perform an action or fulfill a desire)

Declension

Declension of sfrustrowany (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	sfrustrowany		sfrustrowana	sfrustrowane	sfrustrowani	sfrustrowane
genitive	sfrustrowanego		sfrustrowanej	sfrustrowanego	sfrustrowanych
dative	sfrustrowanemu		sfrustrowanej	sfrustrowanemu	sfrustrowanym
accusative	sfrustrowanego	sfrustrowany	sfrustrowaną	sfrustrowane	sfrustrowanych	sfrustrowane
instrumental	sfrustrowanym		sfrustrowaną	sfrustrowanym	sfrustrowanymi
locative	sfrustrowanym		sfrustrowanej	sfrustrowanym	sfrustrowanych

Related terms

adjectives

• frustracyjny
• frustrujący

 

adverbs

• frustracyjnie
• frustrująco

 

nouns

• frustracja
• frustrat
• frustratka

 

verbs

• frustrować impf
• sfrustrować pf

 

Participle

sfrustrowany (passive adjectival)

1. masculine singular passive adjectival participle of sfrustrować

Further reading

• sfrustrowany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sfrustrowany in Polish dictionaries at PWN