siekailematon

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

siekailla +‎ -maton

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈsie̯kɑi̯lemɑton/, [ˈs̠ie̞̯kɑ̝i̯ˌle̞mɑ̝t̪o̞n]
  • Rhymes: -emɑton
  • Syllabification(key): sie‧kai‧le‧ma‧ton

Adjective[edit]

siekailematon

  1. unscrupulous, ruthless

Declension[edit]

Inflection of siekailematon (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative siekailematon siekailemattomat
genitive siekailemattoman siekailemattomien
partitive siekailematonta siekailemattomia
illative siekailemattomaan siekailemattomiin
singular plural
nominative siekailematon siekailemattomat
accusative nom. siekailematon siekailemattomat
gen. siekailemattoman
genitive siekailemattoman siekailemattomien
siekailematontenrare
partitive siekailematonta siekailemattomia
inessive siekailemattomassa siekailemattomissa
elative siekailemattomasta siekailemattomista
illative siekailemattomaan siekailemattomiin
adessive siekailemattomalla siekailemattomilla
ablative siekailemattomalta siekailemattomilta
allative siekailemattomalle siekailemattomille
essive siekailemattomana siekailemattomina
translative siekailemattomaksi siekailemattomiksi
abessive siekailemattomatta siekailemattomitta
instructive siekailemattomin
comitative siekailemattomine
Possessive forms of siekailematon (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative siekailemattomani siekailemattomani
accusative nom. siekailemattomani siekailemattomani
gen. siekailemattomani
genitive siekailemattomani siekailemattomieni
siekailematontenirare
partitive siekailematontani siekailemattomiani
inessive siekailemattomassani siekailemattomissani
elative siekailemattomastani siekailemattomistani
illative siekailemattomaani siekailemattomiini
adessive siekailemattomallani siekailemattomillani
ablative siekailemattomaltani siekailemattomiltani
allative siekailemattomalleni siekailemattomilleni
essive siekailemattomanani siekailemattominani
translative siekailemattomakseni siekailemattomikseni
abessive siekailemattomattani siekailemattomittani
instructive
comitative siekailemattomineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative siekailemattomasi siekailemattomasi
accusative nom. siekailemattomasi siekailemattomasi
gen. siekailemattomasi
genitive siekailemattomasi siekailemattomiesi
siekailematontesirare
partitive siekailematontasi siekailemattomiasi
inessive siekailemattomassasi siekailemattomissasi
elative siekailemattomastasi siekailemattomistasi
illative siekailemattomaasi siekailemattomiisi
adessive siekailemattomallasi siekailemattomillasi
ablative siekailemattomaltasi siekailemattomiltasi
allative siekailemattomallesi siekailemattomillesi
essive siekailemattomanasi siekailemattominasi
translative siekailemattomaksesi siekailemattomiksesi
abessive siekailemattomattasi siekailemattomittasi
instructive
comitative siekailemattominesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative siekailemattomamme siekailemattomamme
accusative nom. siekailemattomamme siekailemattomamme
gen. siekailemattomamme
genitive siekailemattomamme siekailemattomiemme
siekailematontemmerare
partitive siekailematontamme siekailemattomiamme
inessive siekailemattomassamme siekailemattomissamme
elative siekailemattomastamme siekailemattomistamme
illative siekailemattomaamme siekailemattomiimme
adessive siekailemattomallamme siekailemattomillamme
ablative siekailemattomaltamme siekailemattomiltamme
allative siekailemattomallemme siekailemattomillemme
essive siekailemattomanamme siekailemattominamme
translative siekailemattomaksemme siekailemattomiksemme
abessive siekailemattomattamme siekailemattomittamme
instructive
comitative siekailemattominemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative siekailemattomanne siekailemattomanne
accusative nom. siekailemattomanne siekailemattomanne
gen. siekailemattomanne
genitive siekailemattomanne siekailemattomienne
siekailematontennerare
partitive siekailematontanne siekailemattomianne
inessive siekailemattomassanne siekailemattomissanne
elative siekailemattomastanne siekailemattomistanne
illative siekailemattomaanne siekailemattomiinne
adessive siekailemattomallanne siekailemattomillanne
ablative siekailemattomaltanne siekailemattomiltanne
allative siekailemattomallenne siekailemattomillenne
essive siekailemattomananne siekailemattominanne
translative siekailemattomaksenne siekailemattomiksenne
abessive siekailemattomattanne siekailemattomittanne
instructive
comitative siekailemattominenne
third-person possessor
singular plural
nominative siekailemattomansa siekailemattomansa
accusative nom. siekailemattomansa siekailemattomansa
gen. siekailemattomansa
genitive siekailemattomansa siekailemattomiensa
siekailematontensarare
partitive siekailematontaan
siekailematontansa
siekailemattomiaan
siekailemattomiansa
inessive siekailemattomassaan
siekailemattomassansa
siekailemattomissaan
siekailemattomissansa
elative siekailemattomastaan
siekailemattomastansa
siekailemattomistaan
siekailemattomistansa
illative siekailemattomaansa siekailemattomiinsa
adessive siekailemattomallaan
siekailemattomallansa
siekailemattomillaan
siekailemattomillansa
ablative siekailemattomaltaan
siekailemattomaltansa
siekailemattomiltaan
siekailemattomiltansa
allative siekailemattomalleen
siekailemattomallensa
siekailemattomilleen
siekailemattomillensa
essive siekailemattomanaan
siekailemattomanansa
siekailemattominaan
siekailemattominansa
translative siekailemattomakseen
siekailemattomaksensa
siekailemattomikseen
siekailemattomiksensa
abessive siekailemattomattaan
siekailemattomattansa
siekailemattomittaan
siekailemattomittansa
instructive
comitative siekailemattomineen
siekailemattominensa

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

Participle[edit]

siekailematon

  1. negative participle of siekailla

Further reading[edit]