simitçi
Jump to navigation
Jump to search
Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Ottoman Turkish سمیدجی (simidci, “maker or seller of simit”), equivalent to simit (“kind of bread”) + -çi.
Noun[edit]
simitçi (definite accusative simitçiyi, plural simitçiler)
Declension[edit]
Further reading[edit]
- Çağbayır, Yaşar (2007) “simitçi”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4246