sintagmatic
Jump to navigation
Jump to search
Romanian[edit]
Etymology[edit]
Borrowed from French syntagmatique. By surface analysis, sintagmă + -atic.
Adjective[edit]
sintagmatic m or n (feminine singular sintagmatică, masculine plural sintagmatici, feminine and neuter plural sintagmatice)
Declension[edit]
Declension of sintagmatic
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | sintagmatic | sintagmatică | sintagmatici | sintagmatice | ||
definite | sintagmaticul | sintagmatica | sintagmaticii | sintagmaticele | |||
genitive/ dative |
indefinite | sintagmatic | sintagmatice | sintagmatici | sintagmatice | ||
definite | sintagmaticului | sintagmaticei | sintagmaticilor | sintagmaticelor |