självförakt

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Swedish[edit]

Etymology[edit]

själv +‎ förakt

Noun[edit]

självförakt n

  1. self-contempt

Declension[edit]

Declension of självförakt 
Uncountable
Indefinite Definite
Nominative självförakt självföraktet
Genitive självförakts självföraktets

References[edit]