skóńcowaś

Lower Sorbian

Alternative forms

• skońcowaś (superseded)
• skoṅzowasch (obsolete)

Etymology

s- +‎ kóńc (“end”) +‎ -owaś.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskɨnʲt͡sɔwaɕ/, [ˈskɨnʲt͡sowaɕ]; /ˈskɛnʲt͡sɔwaɕ/, [ˈskɛnʲt͡sowaɕ]; /ˈskʊnʲt͡sɔwaɕ/, [ˈskʊnʲt͡sowaɕ]

Verb

skóńcowaś pf (imperfective kóńcowaś)

1. to kill (put to death)

   Synonym: wusmjerśiś

Conjugation

Conjugation of skóńcowaś (perfective)

Present	Singular	Dual	Plural
1st person	skóńcuju skóńcujom	skóńcujomej	skóńcujomy
2nd person	skóńcujoš	skóńcujotej	skóńcujośo
3rd person	skóńcujo	skóńcujotej	skóńcuju
Preterite	Singular	Dual	Plural
1st person	skóńcowach	skóńcowachmej	skóńcowachmy
2nd person	skóńcowa	skóńcowaštej	skóńcowašćo
3rd person	skóńcowa	skóńcowaštej	skóńcowachu
Imperative	Singular	Dual	Plural
2nd person	skóńcuj	skóńcujtej	skóńcujśo

Participles

• Present: —
• Past active (“ł-form”): skóńcował
• Past passive: skóńcowany

Infinitive

skóńcowaś

Supine

skóńcowat

Verbal noun

skóńcowanje

Derived terms

• doskóńcowaś
• skóńcowaŕ

 

Further reading

• Starosta, Manfred (1999) “skóńcowaś”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag