skowyt

Polish

Etymology

Deverbal from skowytać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈskɔ.vɨt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɨt
• Syllabification: sko‧wyt

Noun

skowyt m inan

1. whimper, whine

Declension

Declension of skowyt

	singular
nominative	skowyt
genitive	skowytu
dative	skowytowi
accusative	skowyt
instrumental	skowytem
locative	skowycie
vocative	skowycie

Further reading

• skowyt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• skowyt in Polish dictionaries at PWN