smąd

See also: smäd

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *smǫdъ.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /smɑ̃ːt/
• IPA^(key): (15^th CE) /smɑ̃ːt/

Noun

smąd m animacy unattested

1. (attested in Lesser Poland) smell of burning

   Synonym: swąd

   • 1907 [c. 1470], Jakub Parkoszowic, edited by Jan Łoś, Traktat o ortografii polskiej‎^[1], Żurawica, Świętokrzyskie Voivodeship, Krakow, page 410:

     Sgaga, smøød, spøød

     [Zgaga, smąd, spąd]

Descendants

• Silesian: smōnd

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “smąd”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN