snjóa
Icelandic
Etymology
From snjór (“snow”).
Pronunciation
Verb
snjóa (weak verb, third-person singular past indicative snjóaði, supine snjóað)
- (impersonal, intransitive) to snow
- Vá hvað það hefur snjóað mikið!
- Wow, look how much snow there is!
- Ég vona að það snjói.
- I hope it snows.
- Snjóaði síðasta vetur?
- Did it snow last winter?
- Ó, það er byrjað að snjóa aftur.
- Oh, it's started snowing again.
- Vá hvað það hefur snjóað mikið!
Conjugation
snjóa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að snjóa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
snjóað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
snjóandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég snjóa | við snjóum | present (nútíð) |
ég snjói | við snjóum |
| þú snjóar | þið snjóið | þú snjóir | þið snjóið | ||
| hann, hún, það snjóar | þeir, þær, þau snjóa | hann, hún, það snjói | þeir, þær, þau snjói | ||
| past (þátíð) |
ég snjóaði | við snjóuðum | past (þátíð) |
ég snjóaði | við snjóuðum |
| þú snjóaðir | þið snjóuðuð | þú snjóaðir | þið snjóuðuð | ||
| hann, hún, það snjóaði | þeir, þær, þau snjóuðu | hann, hún, það snjóaði | þeir, þær, þau snjóuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
snjóa (þú) | snjóið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| snjóaðu | snjóiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||