soittoniekka
Finnish
Etymology
soitto (“playing”) + -niekka (“-nik”)
Noun
soittoniekka
- skilled musician, especially one who plays folk music
Declension
Inflection of soittoniekka (Kotus type 9*A/kala, kk-k gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | soittoniekka | soittoniekat | ||
genitive | soittoniekan | soittoniekkojen | ||
partitive | soittoniekkaa | soittoniekkoja | ||
illative | soittoniekkaan | soittoniekkoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | soittoniekka | soittoniekat | ||
accusative | nom. | soittoniekka | soittoniekat | |
gen. | soittoniekan | |||
genitive | soittoniekan | soittoniekkojen soittoniekkain rare | ||
partitive | soittoniekkaa | soittoniekkoja | ||
inessive | soittoniekassa | soittoniekoissa | ||
elative | soittoniekasta | soittoniekoista | ||
illative | soittoniekkaan | soittoniekkoihin | ||
adessive | soittoniekalla | soittoniekoilla | ||
ablative | soittoniekalta | soittoniekoilta | ||
allative | soittoniekalle | soittoniekoille | ||
essive | soittoniekkana | soittoniekkoina | ||
translative | soittoniekaksi | soittoniekoiksi | ||
abessive | soittoniekatta | soittoniekoitta | ||
instructive | — | soittoniekoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |