sollicitudo

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Sobreira (talk | contribs) as of 13:06, 19 September 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Lua error: The template Template:PIE root does not use the parameter(s):
2=solh₂
Please see Module:checkparams for help with this warning.

(deprecated template usage)

By hapology, from sollicitus +‎ -tūdō.

Noun

sollicitūdō f (genitive sollicitūdinis); third declension

  1. anxiety, worry, concern
  2. solicitude

Declension

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative sollicitūdō sollicitūdinēs
Genitive sollicitūdinis sollicitūdinum
Dative sollicitūdinī sollicitūdinibus
Accusative sollicitūdinem sollicitūdinēs
Ablative sollicitūdine sollicitūdinibus
Vocative sollicitūdō sollicitūdinēs

Descendants

References

  • sollicitudo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • sollicitudo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • sollicitudo in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • sollicitudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to be vexed, mortified, anxious: in aegritudine, sollicitudine esse
    • to be vexed, mortified, anxious: aegritudine, sollicitudine affici
    • something harasses me, makes me anxious: aliquid me sollicitat, me sollicitum habet, mihi sollicitudini est, mihi sollicitudinem affert