sorditudo
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Noun
[edit]sorditūdō f (genitive sorditūdinis); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | sorditūdō | sorditūdinēs |
Genitive | sorditūdinis | sorditūdinum |
Dative | sorditūdinī | sorditūdinibus |
Accusative | sorditūdinem | sorditūdinēs |
Ablative | sorditūdine | sorditūdinibus |
Vocative | sorditūdō | sorditūdinēs |
References
[edit]- “sorditudo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- sorditudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- sorditudo in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016