sovaĝi

Esperanto

From sovaĝa +‎ -i.

sovaĝi (present sovaĝas, past sovaĝis, future sovaĝos, conditional sovaĝus, volitive sovaĝu)

(intransitive) To act or affect brutally.
Hitlerismo sovaĝis tra tuta Eŭropo.
Hitlerism was rampant throughout Europe.

Conjugation of sovaĝi

		singular	plural	singular	plural	singular	plural
		present		past		future
tense		sovaĝas		sovaĝis		sovaĝos
active participle		sovaĝanta	sovaĝantaj	sovaĝinta	sovaĝintaj	sovaĝonta	sovaĝontaj
active participle	acc.	sovaĝantan	sovaĝantajn	sovaĝintan	sovaĝintajn	sovaĝontan	sovaĝontajn
nominal active participle		sovaĝanto	sovaĝantoj	sovaĝinto	sovaĝintoj	sovaĝonto	sovaĝontoj
nominal active participle	acc.	sovaĝanton	sovaĝantojn	sovaĝinton	sovaĝintojn	sovaĝonton	sovaĝontojn
adverbial active participle		sovaĝante		sovaĝinte		sovaĝonte

infinitive		sovaĝi						imperative		sovaĝu						conditional		sovaĝus