sovitin
Finnish
Etymology
From the verb sovittaa.
Pronunciation
Noun
sovitin
Declension
Inflection of sovitin (Kotus type 33*C/kytkin, tt-t gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | sovitin | sovittimet | ||
genitive | sovittimen | sovittimien sovitinten | ||
partitive | sovitinta | sovittimia | ||
illative | sovittimeen | sovittimiin | ||
singular | plural | |||
nominative | sovitin | sovittimet | ||
accusative | nom. | sovitin | sovittimet | |
gen. | sovittimen | |||
genitive | sovittimen | sovittimien sovitinten | ||
partitive | sovitinta | sovittimia | ||
inessive | sovittimessa | sovittimissa | ||
elative | sovittimesta | sovittimista | ||
illative | sovittimeen | sovittimiin | ||
adessive | sovittimella | sovittimilla | ||
ablative | sovittimelta | sovittimilta | ||
allative | sovittimelle | sovittimille | ||
essive | sovittimena | sovittimina | ||
translative | sovittimeksi | sovittimiksi | ||
abessive | sovittimetta | sovittimitta | ||
instructive | — | sovittimin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Verb
sovitin