spokojniutko

Polish

Etymology

From spokojniutki +‎ -o. First attested in 1843.

Pronunciation

• IPA^(key): /spɔ.kɔjˈɲut.kɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -utkɔ
• Syllabification: spo‧koj‧niut‧ko

Adverb

spokojniutko (not comparable)

1. diminutive of spokojnie

Further reading

• spokojniutko in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• spokojniutko in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “spokojniutko”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “spokojniutko”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 6, Warsaw, page 312
• spokojniutko in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego