spoliaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of spoliō.
Participle[edit]
spoliātūrus (feminine spoliātūra, neuter spoliātūrum); first/second-declension participle
- about to strip
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | spoliātūrus | spoliātūra | spoliātūrum | spoliātūrī | spoliātūrae | spoliātūra | |
Genitive | spoliātūrī | spoliātūrae | spoliātūrī | spoliātūrōrum | spoliātūrārum | spoliātūrōrum | |
Dative | spoliātūrō | spoliātūrō | spoliātūrīs | ||||
Accusative | spoliātūrum | spoliātūram | spoliātūrum | spoliātūrōs | spoliātūrās | spoliātūra | |
Ablative | spoliātūrō | spoliātūrā | spoliātūrō | spoliātūrīs | |||
Vocative | spoliātūre | spoliātūra | spoliātūrum | spoliātūrī | spoliātūrae | spoliātūra |