sporządzenie

Polish

Etymology

From sporządzić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /spɔ.ʐɔnˈd͡zɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: spo‧rzą‧dze‧nie

Noun

sporządzenie n

1. verbal noun of sporządzić

Declension

Declension of sporządzenie

	singular
nominative	sporządzenie
genitive	sporządzenia
dative	sporządzeniu
accusative	sporządzenie
instrumental	sporządzeniem
locative	sporządzeniu
vocative	sporządzenie

Further reading

• sporządzenie in Polish dictionaries at PWN