sprekkje

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Norwegian Nynorsk

[edit]

Alternative forms

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

sprekkje (present tense sprekkjer, past tense sprekte, past participle sprekt, present participle sprekkjande, imperative sprekk)

  1. (transitive) to cause to break, shatter, crack, burst
[edit]

References

[edit]