sprzymierzeniec
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From sprzymierzenie + -iec.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
sprzymierzeniec m pers
Declension[edit]
Declension of sprzymierzeniec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sprzymierzeniec | sprzymierzeńcy/sprzymierzeńce (deprecative) |
| genitive | sprzymierzeńca | sprzymierzeńców |
| dative | sprzymierzeńcowi | sprzymierzeńcom |
| accusative | sprzymierzeńca | sprzymierzeńców |
| instrumental | sprzymierzeńcem | sprzymierzeńcami |
| locative | sprzymierzeńcu | sprzymierzeńcach |
| vocative | sprzymierzeńcze | sprzymierzeńcy |
Further reading[edit]
- sprzymierzeniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sprzymierzeniec in Polish dictionaries at PWN