sprzężenie

Polish

Etymology

From sprząc +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /spʂɛw̃ˈʐɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: sprzę‧że‧nie

Noun

sprzężenie n

1. (uncountable) verbal noun of sprząc
2. (countable, physics) coupling (property of physical systems that they are interacting with each other)

Declension

Declension of sprzężenie

	singular	plural
nominative	sprzężenie	sprzężenia
genitive	sprzężenia	sprzężeń
dative	sprzężeniu	sprzężeniom
accusative	sprzężenie	sprzężenia
instrumental	sprzężeniem	sprzężeniami
locative	sprzężeniu	sprzężeniach
vocative	sprzężenie	sprzężenia

Related terms

verbs

• sprząc
• sprzęgać
• sprzęgnąć

 

Further reading

• sprzężenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• sprzężenie in Polish dictionaries at PWN