strumień

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *strumy, from (deprecated template usage) [etyl] Proto-Indo-European *srow-men.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstru.mjɛɲ/

• Audio:

  (file)

Noun

strumień m inan

1. stream; brook
2. flux

Declension

Declension of strumień

	singular	plural
nominative	strumień	strumienie
genitive	strumienia	strumieni
dative	strumieniowi	strumieniom
accusative	strumień	strumienie
instrumental	strumieniem	strumieniami
locative	strumieniu	strumieniach
vocative	strumieniu	strumienie

Related terms

• strumyk, ostrów, struga, ciek

Further reading

• Template:R:PWN