subitaneus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 06:45, 9 September 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

Derived from subitus (sudden, unforeseen) +‎ -āneus.

Pronunciation

Adjective

subitāneus (feminine subitānea, neuter subitāneum); first/second-declension adjective

  1. sudden, unexpected

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative subitāneus subitānea subitāneum subitāneī subitāneae subitānea
Genitive subitāneī subitāneae subitāneī subitāneōrum subitāneārum subitāneōrum
Dative subitāneō subitāneō subitāneīs
Accusative subitāneum subitāneam subitāneum subitāneōs subitāneās subitānea
Ablative subitāneō subitāneā subitāneō subitāneīs
Vocative subitānee subitānea subitāneum subitāneī subitāneae subitānea

Descendants

References

  • subitaneus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • subitaneus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.