succiduus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

succid- (present stem of succidō, “I collapse”, “I sink down”) +‎ -uus

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

succiduus (feminine succidua, neuter succiduum); first/second-declension adjective

  1. (poetic) sinking down, sinking, failing
    1. literally
    2. (transferred sense) faltering, trembling
    3. (Late Latin) succeeding, taking the place of, substituted, succedaneous

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative succiduus succidua succiduum succiduī succiduae succidua
Genitive succiduī succiduae succiduī succiduōrum succiduārum succiduōrum
Dative succiduō succiduō succiduīs
Accusative succiduum succiduam succiduum succiduōs succiduās succidua
Ablative succiduō succiduā succiduō succiduīs
Vocative succidue succidua succiduum succiduī succiduae succidua

Synonyms[edit]

References[edit]

  • succiduus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • succiduus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • succiduus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.