supputarius
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /sup.puˈtaː.ri.us/, [s̠ʊpːʊˈt̪äːriʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /sup.puˈta.ri.us/, [supːuˈt̪äːrius]
Adjective
[edit]supputārius (feminine supputāria, neuter supputārium); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | supputārius | supputāria | supputārium | supputāriī | supputāriae | supputāria | |
Genitive | supputāriī | supputāriae | supputāriī | supputāriōrum | supputāriārum | supputāriōrum | |
Dative | supputāriō | supputāriō | supputāriīs | ||||
Accusative | supputārium | supputāriam | supputārium | supputāriōs | supputāriās | supputāria | |
Ablative | supputāriō | supputāriā | supputāriō | supputāriīs | |||
Vocative | supputārie | supputāria | supputārium | supputāriī | supputāriae | supputāria |
Related terms
[edit]References
[edit]- “supputarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- supputarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.