szpunt

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish szpunt.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʂpunt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -unt
• Syllabification: szpunt

Noun

szpunt m inan (related adjective szpuntowy)

1. bung (stopper, alternative to a cork, often made of rubber used to prevent fluid passing through the neck of a bottle, vat, a hole in a vessel etc.)

   Synonym: czop

Declension

Declension of szpunt

	singular	plural
nominative	szpunt	szpunty
genitive	szpuntu	szpuntów
dative	szpuntowi	szpuntom
accusative	szpunt	szpunty
instrumental	szpuntem	szpuntami
locative	szpuncie	szpuntach
vocative	szpuncie	szpunty

Derived terms

verbs

• szpuntować impf

 

Related terms

verbs

• odszpuntowywać impf, odszpuntować pf
• zaszpuntować pf

 

Further reading

• szpunt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• szpunt in Polish dictionaries at PWN
• Brückner, Aleksander (1927) “szpunt”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna