tanet

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Breton[edit]

Etymology[edit]

formed by tan- of the verbal base tanañ and the ending -et

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

tanet

  1. past participle of tanañ
  2. lit, on, on fire, heated
    • [...] : nann da, gaou eo ar vartezeadenn-se ha ken ker ha n'eus forzh pelec'h e vez gwerzhet du-hont ar segalennoù a dalv ar boan bezañ tanet. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 96.)
    • N'emaomp ket hep gouzout int bet aet da Garaez, penn-da-benn gant ar Stêr Aon en o bagoù bihan, hag o deus bet tanet ar c'hêrioù ha graet freuz ha reuz, azalek Kelern ha Meilh-ar-Wern betek kêrbenn ar Poher... — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, 1955, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 13.)
    • Tanet em eus ma butunenn ziwezhañ daoust m'emaomp en arvar da vougañ gant moged ar pakad a zo aet endeo. (Mich Beyer, Seizh Devezh Warn-ugent, An Alarc'h Embannadurioù, 2006, p. 15.)

References[edit]

  • Mentioned in the Dictionnaire François-Celtique ou François-Breton by Grégoire de Rostrenen (1732).