temperamentny

Polish

Etymology

From temperament +‎ -ny. First attested in 1903.

Pronunciation

• IPA^(key): /tɛm.pɛ.raˈmɛn.tnɨ/
• Rhymes: -ɛntnɨ
• Syllabification: tem‧pe‧ra‧men‧tny

Adjective

temperamentny (comparative bardziej temperamentny, superlative najbardziej temperamentny, derived adverb temperamentnie)

1. temperamental (subject to changing and unpredictable emotional states; moody, capricious)

   Synonym: krwisty

   1. temperamental (indicative of such a person)

Declension

Declension of temperamentny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	temperamentny		temperamentna	temperamentne	temperamentni	temperamentne
genitive	temperamentnego		temperamentnej	temperamentnego	temperamentnych
dative	temperamentnemu		temperamentnej	temperamentnemu	temperamentnym
accusative	temperamentnego	temperamentny	temperamentną	temperamentne	temperamentnych	temperamentne
instrumental	temperamentnym		temperamentną	temperamentnym	temperamentnymi
locative	temperamentnym		temperamentnej	temperamentnym	temperamentnych

Further reading

• temperamentny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• temperamentny in Polish dictionaries at PWN
• temperamentny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego