tolić

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *toliti.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /tɔlʲit͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /tɔlʲit͡ɕ/

Verb

tolić impf

1. (attested in Greater Poland) to hug (to embrace with one's arms, to draw in)
   • 1981-2001 [c. 1500], Elżbieta Belcarzowa, editor, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, volume I, Trzemeszno, page 82:

     Ad quas Xps conuersus aliquomodo benigne eas corripiens, tolącz, dixit: ... Filie Ierusalem, ... nolite flere super me (Luc 23, 28)

     [Ad quas Xps conuersus aliquomodo benigne eas corripiens, toląc, dixit: ... Filie Ierusalem, ... nolite flere super me (Luc 23, 28)]

Descendants

• Polish: (partially) tulić

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “(tulić) tolić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN